Rekolekcje karmelitańskie przebiegają zawsze w określonym czasie i przestrzeni i realizowane są w rozmaitych miejscach w Polsce, między innymi w Czernej u Sióstr Karmelitanek od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, w Gorzędzieju u Ojców Karmelitów Bosych w klasztorze św. Józefa, w Wadowicach oraz w innych miejscach sprzyjających takiemu spotkaniu (np. w Wąchabnie nad samym jeziorem).
Wymowność tego świętego miejsca i czasu opiera się na wartości głębokiego doświadczenia pustyni jako miejsca w którym można spojrzeć w głąb siebie doświadczając prawdy o samym sobie, co nie zawsze jest łatwe, a wręcz może być niezwykle bolesne. Walki duchowe jakie się ze sobą toczy – zawsze w relacji z Panem Bogiem – stanowią szansę na nawrócenie, a sprzyja temu cisza, piękno przyrody, spokój i atmosfera kontemplacji, która ma swoją wymowę i wielką wartość.
Poszukiwanie relacji z Panem sam na sam w ogrodzie własnej duszy, jest zaproszeniem dla każdego, kto pragnie odkrywać ciągle na nowo moc Słowa Bożego i szukać poprzez Nie zarówno oczyszczenia duchowego jak i uzdrowienia.
Zazwyczaj rekolekcje opierają się na określonej strukturze dnia rozpoczętej od Eucharystii po modlitwę brewiarzową, konferencję, indywidualną drogę krzyżową, modlitwę tańcem oraz trwanie przed Najświętszym Sakramentem.
Jest to czas przemiany wewnętrznej, czas głębokich poruszeń, w których można również zaczerpnąć ze źródła jakim jest moc Sakramentu Pokuty i Pojednania. Pomimo tych najważniejszych aspektów spotkania, jest jednak coś, co zasługuje na uwagę, a odnosi się do przyjęcia zaproszenia jakie daje spotkanie rekolekcyjne z udziałem tańca, jako drogą ku modlitwie i ku uzdrowieniu.
W planie dnia, oprócz konferencji, uwzględniony jest czas na realizowanie treści duchowych w geście, tańcu i ruchu będących odzwierciedleniem wcześniej wysłuchanych treści, albo będące uzupełnieniem ich w sposób twórczy.
Towarzyszy temu spotkaniu piękno i różnorodność muzyki sakralnej, czytanie fragmentów dzieł z duchowości karmelitańskiej połączonej ze śpiewem, a wszystko w otoczce symbolicznego ruchu, gestu i tańca skierowanego na relację z Panem Bogiem i z drugim człowiekiem.
W programie zawarte są tańce w kręgu jak i te bardzo indywidualne w improwizowanym i płynącym z serca natchnieniu. Pójście za wewnętrzna intuicją bazującą na wsłuchiwaniu się w Słowo Boże i subtelne dotknięcia Ducha Świętego, mogą prowadzić do głębokiego wyciszenia i stać się cennym i ubogacającym doświadczeniem. Jest to jednak proces, który należałoby kontynuować nie zatrzymując się jedynie na tej chwili. Rekolekcje te są zaproszeniem dla tych, dla których pełnia człowieczeństwa może i pragnie się wyrażać w sposób niezwykle wymowny, twórczy i rozwijający niezależny od wieku i predyspozycji fizycznych. Taniec pełni tutaj rolę narzędzia i subtelnego duchowego komunikatora, dzięki któremu otwarcie się na rzeczywistość transcendentalną jest prostsze – choć jak wiadomo, jest to rzecz bardzo intymna i indywidualna. Zatem jeżeli intencją serca jest pragnienie zbliżenia się do Pana Boga w twórczym wymiarze swojego człowieczeństwa i rzeczywistości, to rekolekcje te stają się i są darem dla każdego.